آیا اختلافات ماهوی زوجین زیر عشق هیجانی پنهان نشده است؟ آیا این دو راه و رسم زندگی را می دانند؟ آیا در مورد روحیات یکدیگر شناخت دارند و یا قراراست در منازعات فراوان پی به عدم تفاهم ببرند؟ اینها و صدها سؤال دیگر قابل طرح است. نبودن فرهنگ مشاوره از یک سو و در بسیاری از مواقع عدم توجه به تجارب و توصیه های والدین منجر به ازدواج هایی با ریسک فراوان می گردد. هیچ یک از زوجینی که وصفشان رفت با این نیت که روزی کارشان به جدایی بیانجامد، این همه سختگیری نکردند.آنان می خواستند زندگی کنند، اما چه می شود کارشان به جدایی می انجامد؟! شاید بپرسید از کجا معلوم که این اتفاقات بیافتد؟ آخرین آمار نشان می دهد از هر3 ازدواج در تهران 1 مورد در 5/1 سال اول زندگی به طلاق می انجامد. یعنی 25 درصد از ازدواج ها در ابتدای راه به شکست می انجامد. در این بخش به برخی از دلایل اشاره می شود. تفاوت نسل های گذشته و حاضر در این است که در گذشته شیوه های زندگی چه درست و چه غلط نسل به نسل و سینه به سینه منتقل می شد، فلذا افراد بیشتر تابع الگوهای خانوادگی بودند، اما در نسل کنونی با تغییر و تحولات به وجود آمده در جوامع تبعیت از خانواده کمتر شده و افراد تصورشان آنست که کمتر نیاز به دخالت والدین دارند، لذا با کنار گذشته شدن نسبی والدین ریسک ازدواج افزایش می یابد. از سوی دیگر انتخاب ها در گذشته با شیوه های سنتی اجرا می شد؛ یعنی خانواده ها کم و بیش مستقیماً یا توسط معرف یکدیگر را می شناختند و حدوداً از کم و کیف ویژگی شخصیتی افراد و خانواده ها مطلع بودند، یعنی صافی های مختلفی برای غربارگری افراد وجود داشت. در بسیاری از موارد اگر معرف فرد موثقی بود، در حکم صافی عمل می کرد، اما به دلیل تغییرات بوجود آمده در ارتباطات، خانواده ها شناخت کمتری از یکدیگر دارند و شیوه های تحقیق سنتی نیز کارآمدی خود را از دست داده است، لذا احتمال عدم شناخت و ناهمخوانی زوجین وجود دارد. فرضاً در ازدواج های سنتی اگر افراد دارای مشکلات شخصیتی بودند، احتمال آن بود خانواده ها پی به این موضوع ببرند. چرا که در اغلب موارد از سنین کودکی با شخصیت او آشنایی داشته اند، اما در حال حاضر این امکان کمتر شده است. از سوی دیگر بر اساس دیدگاه های روانشناسی ازدواج گاه براساس شناخت و منطق شکل می گیرد و گاه براساس هیجانات صرف. در گذشته ازدواج کمتر براساس هیجانات بود، اما امروزه ازدواج ها بیشتر بر اساس هیجانات شکل می گیرد. شروع زندگی که بر اساس هیجان صرف باشد بعد از مدتی آنان را با واقعیت های ملموس زندگی و اختلافات موجود بین زوجین مواجه می سازد. واقعیت دیگر آنست که در گذشته میزان سازگاری و آستانه تحمل افراد بیش از حال بود افراد سعی می کردند خود را با شرایط بوجود آمده سازگار نمایند و در صورت بروز مشکل به حل آن برآمده و در صورت عدم موفقیت خویش را با شرایط بوجود آمده سازگار کنند، اما در حال حاضر میزان سازگاری جوانان بسیار متفاوت با گذشته است. کمبود میزان سازگاری باعث ایجاد مشکلات عدیده از جمله افزایش نرخ طلاق می گردد، لذا می توان نتیجه گرفت در حال حاضر احتمال ریسک ازدواج بالاست. نسل امروز نسلی علمی است و کمتر موعظه پذیرند وقتی در کنار مشاوری که دارای تخصص در زمینه مشاوره ازدواج است قرار بگیرند در شکل گیری ازدواج سالم یاری تخصصی دریافت می دارند. متخصص و مشاور که در شناخت شخصیت ها تبحر دارد به افراد کمک می کند تا ریسک ازدواج کاهش یابد. درمشاوره ازدواج چه روندی پی گیری می شود؟ برخی بر این باورند که ازدواج مثل هندوانه در بسته است و فقط بعد از ازدواج معلوم می شود که کیفیت آن چگونه است! اما روانشناسان بر این باورند که قبل از ازدواج تا حد زیادی می توان به همسانی زوجین پی برد. در مشاوره ازدواج شیوه های علمی وجود دارد که به افراد کمک می کند تا میزان سنخیت و همخوانی زوجین شناسایی شود. در مشاوره ازدواج با بهره گیری از ابزارهای علمی از جمله تست های شخصیت به شناخت شخصیت هر یک از زوجین پرداخته می شود، علاوه بر آن در صورت وجود اختلالات شخصیت یا بیماری روانی قابل تشخیص است. از سوی دیگر به وسیله سایر تست ها می توان به میزان تطابق زوجین پرداخت. مشاور ازدواج با مصاحبه زوجین در صورت مشاهده اختلالات موجود به درمان آن قبل از بروز مشکل در ازدواج می پردازند. به امید آنروزی که در کنار هر زندگی متخصص روانشناس و مشاور خانواده جز اصول زندگی باشد.