امروز صبح یعنی 22 اسفند 92 ساعت  پنج و نیم تصمیم گرفتیم به قبور شهدا برویم. خیلی زود به بهشت زهرا رسیدیم

بعد از رفتن قبور پدرم و شهدای دیگر تصمیم گرفتیم به قبر شهید پلارک برویم.

در این تصمیم با مخالفت اولیه همسرم روبرو شدم اما به هر حال ایشان هم قبول کرد.

به مزار این شهید برویم قطعه 26 ردیف 32 و شماره 22 شروع به گشتن کردیم همین طور که می گشتیم به یک باره بوی شدید گلاب به مشامم رسید

بلافاصله به همسرم گفتم باید همین طرف ها باشد. از فاصله 10 تا 15 متری بوی عطر گلاب استشمام می شد.

مردم فوج فوج می آمدنند و ذکر فاتحه می گفتند. بی اختیار اشک هایم جاری شد.

خدایا این جوان تا 22 سالگی چه کرده که این مقام نصیبش شده است؟

او مگر جقدر فرصت داشته که خداوند همین جا اجر  و مزد رفتارش را داده؟

او که بوده جون فقط معجزه را با چشمان خودم می دیدم به یقین باورم شد او پاداش رفتارش را عمین جا دیده تا حجتی شود برای ما.  

کاش دوستان جوانم بروند و با چشم این معجزه الهی را ببینند و بر این باور باشند که اجر و مزد  درست است و ما حاصل کردار خودیم.

دو گروه افراد دفن بودند مزار منافقین که مرکز لعن و نفرین است و مزار شهدا که مرکز تحسین خدا و بندگان

ما جزو کدام گروه هستیم